ՏԱՏՅԱՆԱՅԻ ՆԱՄԱԿԸ ՕՆԵԳԻՆԻՆ Ա.Ս.Պուշկին Եվգենի Օնեգին,սիրային խոստովանական նամակ Գրում եմ Ձեզ: Մի՞թե քիչ է: Եվ ի՞նչ էլի ավելացնել: Հիմա գիտեմ` կամքը Ձերն է Եվ կարող եք արհամարհել: Բայց բախտիս հանդեպ լոկ խայթ խղճի, Թե հոգուն Ձեր մեղմ պարուրի, Այնժամ գիտեմ` ինձ չեք լքի: Սակայն հոգիս միշտ լռել է (Հավատացե´ք Դուք իմ պատվին) Չէիք իմանա երբևիցե, Բայց հուսայի կրկին-կրկին, Որ շաբաթվա գոնե մեկ օր Տեսնեի Ձեզ գյուղում մեր խոր: Ձեր խոսքերը լսեի ես, Նրա համար աղոթեի Եվ այն մասին մտածեի,