ԱՇՆԱՆ ԱՌԱՎՈՏԻ ԵՐԳԸ Այնպես անլույս է այսօր Առավոտըս լուսացել,— Սիրտըս հիվանդ ու անզոր Անլուսությամբ է լցրել… Մութ է հոգիս հոգնաբեկ, Թախիծով լի և անհույս.— Հըրաշքով դու այսօր եկ, Ժպտա, որպես արշալույս։ Հողմ ու անձրև շարունակ Իմ լուսամուտն են ծեծում,— Մի՛ թողնիր ինձ միայնակ Անսահման այս կսկիծում… Վահան Տերյան
zoom_in