Գ.ԷՄԻՆ «Երգ կռունկի մասին» Կռո՛ւնկ, Հայոց մոխիրը կար քո թեւերին, Երբ չըւեցիր. Թրջուա՜ծ էր քո աչքը Հայոց արցունքներից, Երբ չըւեցիր. Ասիր.“Չե՜մ գայ էլ Հայաստան. մա՛հ է այնտեղ, Եղեռն,աւա՜ր…” Մեր երկրի պէս աւեր բոյնդ անտէր թողիր Ու չըւեցիր: Ո՜ւր չըւեցիր`Հայոց վշտի անծայր բանտից Դու դուրս չեկար. Ամէն ջրում,ամէն հողում`վտարանդի Հայի տեսար Ականջ դրիր մէկի հարցին,մէկին թողիր Անպատասխան Եւ աշխարհում,ինչպէս նրանք,քո բնի պէս Բոյն չտեսար: Ո՜ւր գնացիր`մոխիր դարձաւ բոյնդ նորից Թռար եկար