Երկիր հնամեայ, երկիր հայրենի, Ոչ մի աստղ պայծառ եւ ոչ մի լուսին Քո յաւերժական հմայքը չունեն, Լեռներից այն կողմ, ամպերից ամպին: Որքան էլ քեզնից ես սուրամ հեռու, Որքան էլ օտար հողերում լինեմ, Անհունութեան մէջ, միջոցին թափուր, Ես քեզ կ՛որոնեմ, հայրենի իմ տուն: Դու առաջին սէր եւ վերջին կարօտ, Յուշերի նաւակ, ուրախ ու ցաւոտ, Շրթերիս վրայ կը մնաս միշտ դու, Մայրական համբոյր, իմ կարօտ տխուր: Երկիր հնամեայ, երկիր պապենի, Քո ոգուց շաղուած լեզու մայրենի, Քո ոգուց բուսած տենչանք ու կարօտ,

Երկիր հնամեայ, երկիր հայրենի, Ոչ մի աստղ պայծառ եւ ոչ մի լուսին Քո յաւերժական հմայքը չունեն, Լեռներից այն կողմ, ամպերից ամպին: Որքան էլ քեզնից ես սուրամ հեռու, Որքան էլ օտար հողերում լինեմ, Անհունութեան մէջ, միջոցին թափուր, Ես քեզ կ՛որոնեմ, հայրենի իմ տուն: Դու առաջին սէր եւ վերջին կարօտ, Յուշերի նաւակ, ուրախ ու ցաւոտ, Շրթերիս վրայ կը մնաս միշտ դու, Մայրական համբոյր, իմ կարօտ տխուր: Երկիր հնամեայ, երկիր պապենի, Քո ոգուց շաղուած լեզու մայրենի, Քո ոգուց բուսած տենչանք ու կարօտ,