Աշու՛ն, նվագի՛ր անձրև կոչվող մեղեդին... Աշնան անձրևի մեջ համ ու հոտ կա, աշնան անձրևի մեջ մի ամբողջ աշուն կա:Ու մեկ էլ... Աշունը լռում է: Հոգնած ու մուգ գետին, որի մակերեսը վերքի նման միշտ թաց է ու մռայլ: Ինքնամփոփ ու մահամերձ տերևներ, որ ամիսներ շարունակ կուտակած գույներն են ամփոփում, ապա արևի լափող շողերի ճնշումից չորանում ու թափվում: Սառը, պահանջկոտ օդ, որ վայրկյան առ վայրկյան թարմություն է պահանջում ծերացած արևին սնուցելու համար: Աշուն է:Երկինքը մռայլ է:: Անտառը թախծոտ է: