Ամեն անգամ քո տվածից երբ մի բան ես դու տանում, Ամեն անգամ, երբ նայում եմ, թե ի՞նչքան է դեռ մնում,- Զարմանում եմ, թէ` ո՜վ շռայլ, ի՜նչքան շատ ես տվել ինձ, Ի՜նչքան շատ եմ դեռ քեզ տալու, որ միանանք մենք նորից։ Հ. Թումանյան