Որքա`ն նուրբ,քնքուշ ու մեղմանուշ է՝արբեցումի հասցնող ՏԵՐՅԱՆԻ խոստովանության վերածված սիրո այս ապրումները: Վահան Տերյան Ես սիրում եմ քո մեղավոր աչքերը խոր, Գիշերի պես խորհրդավոր Քո մեղավոր, խորհրդավոր աչքերը մութ Որպես թովիչ իրիկնամուտ։ Քո աչքերի անծայր ծովում մեղքն է դողում Որպես գարնան մթնշաղում։ Քո աչքերում կա մի քնքուշ բախտի վերհուշ, Արբեցումի ոսկե մշուշ։ Մոլորվածին անխոս կանչող - փարոսի շող, Քո աչքերը հոգի տանջող, Ես սիրում եմ գգվող-անգութ աչքերըդ մութ, Որպես գարնան իրիկնամուտ…