«Աշնան օր» Նույն աշնան օրն է պղտոր ու խոնավ Նույն մառախուղն է հողը համբուրում Միայն չկա քո պատկերը խոնարհ Եվ օրը այսօր շատ է համբերում: Տխուր է օրը բոլորի՞ համար, Թե՞ ես եմ այսպես դժվար կարոտել. Տերևաթափ է ամենո՞ւր հիմա, Թե՞ միայն ես եմ թևաթափ քո դեմ: Եվ ո՞ւր ես հիմա, տխո՞ւր ես, տրտո՞ւմ, Դո՞ւ էլ ես հիշում այն օրը խոնավ Երբ աշնան ցրտին վառվեց իմ սրտում Մի տաքուկ արև՝ քո տեսքով խոնարհ. Երբ բախտը թվաց այնքա՜ն ձեռնասուն Երջանկությունը՝ այնքա՜ն ընտանի Լռությունն անգամ երբ դարձավ խո