Խաղաղ և օրհնյալ առավոտ Հայոց աշխարհին Հ.Թումանյան-ՀԱՅՐԵՆԻՔԻՍ ՀԵՏ Վաղուց թեև իմ հայացքը անհայտին է ու հեռվում Ու իմ սիրտը իմ մտքի հետ անհուններն է թափառում, Բայց կարոտով ամեն անգամ երբ դառնում եմ դեպի քեզ՝ Մղկտում է սիրտս անվերջ քո թառանչից աղեկեզ, Ու գաղթական զավակներիդ լուռ շարքերից ուժասպառ, Ե՛վ գյուղերից, և՛ շեներից՝ տխո՜ւր, դատարկ ու խավար, Զարկվա՜ծ հայրենիք, Զրկվա՜ծ հայրենիք։ Խռնվում են մտքիս հանդեպ բանակները անհամար, Տրորում են քո երեսը, քո դաշտերը ծաղկավառ, Ու ջարդարար
zoom_in