«Զանգեզուրյան կիրճերից մեկում ծվարած Լորից եկավ այդ բանաստեղծը`Հ.Սահյանը:Ոչ,սոսկ բնանկարներ չէ,որ Սահյանը բերեց մեր պոեզիային, այդ բնանկարների ծալքերում, նրա ամենախոշոր շերտերում մի արդար ու բարի,մեծ ու ազնիվ հոգու շարժում կա,հոգու ամբողջ մի պատմություն,իսկ ճշմարիտ բանաստեղծությունը ոչ այլ ինչ է,եթե ոչ պատկերների խորքում թաքնված հոգու պատմություն…»,-Վ.Դավթյան: Երբ որ ծառի վրա էիր,դու տենչում էիր,որ հասնեիր տիեզերք, Հիմա աշունը եկավ,ծառից ընկար ներքև,