ԱՎ. ԻՍԱՀԱԿՅԱՆ_Գիշերն եկավ Գիշերն եկավ, աստղերն ելան, Լուսնյակն անուշ ցոլցըլաց, Ծաղկունքն ամեն նո՛ր քուն մտան Ամպի ցողով, լուսնի շողով Հարհանդ – մարմանդ քուն մտան: Դուք է՛լ քնեք, ոսկի աստղեր, Վարդ ու բլբո՛ւլ, քուն եղե՛ք, Օրոր – ծովե˜ր, շորոր – հովե˜ր, Անո՛շ – անո՛շ քուն եղե՛ք: -Իմ սար – դարդե˜ր, իմ ծով – ցավե˜ր, Դուք էլ մո՛ւշ – մո՛ւշ քուն եղե՛ք: 1893 Ալեքսանդրապոլ

ԱՎ. ԻՍԱՀԱԿՅԱՆ_Գիշերն եկավ Գիշերն եկավ, աստղերն ելան, Լուսնյակն անուշ ցոլցըլաց, Ծաղկունքն ամեն նո՛ր քուն մտան Ամպի ցողով, լուսնի շողով Հարհանդ – մարմանդ քուն մտան: Դուք է՛լ քնեք, ոսկի աստղեր, Վարդ ու բլբո՛ւլ, քուն եղե՛ք, Օրոր – ծովե˜ր, շորոր – հովե˜ր, Անո՛շ – անո՛շ քուն եղե՛ք: -Իմ սար – դարդե˜ր, իմ ծով – ցավե˜ր, Դուք էլ մո՛ւշ – մո՛ւշ քուն եղե՛ք: 1893 Ալեքսանդրապոլ