13.12.2020, 7:56:54
Սիրտս լցված է. Տես աչքովդ, թե ինչպէս մարդիկ աւերում, կործանում են պատիւ, անուն, եկեղեցի, սրբութիւն, ազգայնութիւն եւ գործիք են դառնում չարի ձեռքին եւ ապա մի լցուիր, մի լար, մի ողբա Խորենացու պէս... Նյարդերս թուլացել են, այլեւս տոկալու հնար չունեմ: Որոնում եմ հանգիստ՝ չեմ գտնում, ծարաւի եմ ազնիվ աշխատանքի՝ խանգարւում եմ, փափագում եմ հեռու մնալ, խցել ականջներս՝չլսելու համար, գոցել աչքերս՝ չտեսնելու համար, կապել ոտքերս՝ չգայթակղուելու համար, բայց զի մարդ եմ՝ չեմ կարողանում:
Սիրտս լցված է.
Տես աչքովդ, թե ինչպէս մարդիկ
աւերում, կործանում են
պատիւ,
անուն,
եկեղեցի,
սրբութիւն,
ազգայնութիւն
եւ գործիք են դառնում չարի ձեռքին
եւ ապա մի լցուիր,
մի լար,
մի ողբա Խորենացու պէս...
Նյարդերս թուլացել են, այլեւս տոկալու հնար չունեմ:
Որոնում եմ հանգիստ՝ չեմ գտնում,
ծարաւի եմ ազնիվ աշխատանքի՝ խանգարւում եմ,
փափագում եմ հեռու մնալ,
խցել ականջներս՝չլսելու համար,
գոցել աչքերս՝ չտեսնելու համար,
կապել ոտքերս՝ չգայթակղուելու համար,
բայց զի մարդ եմ՝ չեմ կարողանում: