Ո՜վ անճառ Մին, որ ամենին միացնում ես մի կյանքում, Ամեն կյանքում ու երակում անտես, անկեզ բորբոքում,- Ողջ ազատ են ու հարազատ էս աշխարհքում Քեզանով, Ողջը Քո մեջ` անմա՜հ, անվերջ` Քեզ են երգում Քո ձենով… Հովհաննես Թումանյան
zoom_in