Այդ ինչ սրտամաշ տխրություն էքեզ Պատել,հայրենի գեղեցիկ աշխարհ Մինչև երբպիտի չարչարվես այդպես Տառապանքներով,առանց մխիթար Իմհայրենիքս տխուր էտխուր Ուրաչք եմ դարձնում՝տխուր ավերակ Ամեն տեղ միայն, միայն ցավալուր Հեծության ձայներ,երկչոտ աղաղակ Թեերկրագործն է հորովել կանչում Թե մայրը որդուն օրորք էասում Թե հովիվն իրան սրինգը հնչում Մի հուսակտուր հառաչք եմ լսում Աշխարհից,մարդուց հույսերը կտրած Գանգատվում էնա,և ցավից տնքում Կյանքիցը զզված,սակայն դեռչապրած Հանգիստէխնդրում հեռո՜ւ,երկնքում