Թումանյանը,Աղայանն, գնում են թուրքերի հետ բանակցությունների: Թուրքերից մեկն առաջարկում է. «Թող ձեզնից մեկը կոխ բռնի մեր փահլևանի հետ: Թե դուք հաղթեք, ձեր ուզածով լինի, թե մենք՝ մեր ուզածով»: Աղայանը ասում. «Բերե՛ք ձեր փահլևանին»:Սկսվում է մենամարտը: Հուզմունքից քրտնաթոր Թումանյանը մի գլուխ բացականչում է. «Ղազա՛ր ջան, կե՛ռ տուր, Ղազա՛ր ջան , կե՛ռ տուր... » ։Աղայանի համբերությունը հատնում է: «Դե հերի՛ք է, էլի, Հովհաննե՛ս, դու ինձանից վեր գցած թուրք ուզի» , - ասում է Ղազարն ու գետնով տալիս թուրքին։

Թումանյանը,Աղայանն, գնում են թուրքերի հետ բանակցությունների: Թուրքերից մեկն առաջարկում է. «Թող ձեզնից մեկը կոխ բռնի մեր փահլևանի հետ: Թե դուք հաղթեք, ձեր ուզածով լինի, թե մենք՝ մեր ուզածով»: Աղայանը ասում. «Բերե՛ք ձեր փահլևանին»:Սկսվում է մենամարտը: Հուզմունքից քրտնաթոր Թումանյանը մի գլուխ բացականչում է. «Ղազա՛ր ջան, կե՛ռ տուր, Ղազա՛ր ջան , կե՛ռ տուր... » ։Աղայանի համբերությունը հատնում է: «Դե հերի՛ք է, էլի, Հովհաննե՛ս, դու ինձանից վեր գցած թուրք ուզի» , - ասում է Ղազարն ու գետնով տալիս թուրքին։