Բարեկենդանը, մասնավորապես, հին երևանցիների համար ամենաառատ ուտելիքների տոնն էր: Այդ ժամանակ բացվում էր ղաուրմայի կճուճը և անսպառ օգտագործվում յուղը: Պատահական չէ, որ տոնի վերջին երեկոյին տրվել է «տրաքելու օր» անվանումը: Անհրաժեշտ էր ամբողջությանբ ճաշակել ուտիսի կերակուրները, որովհետև հաջորդ օրը սկսվելու էր Մեծ Պասը:
zoom_in