Բարեկենդանը հայոց հնագույն և տարածված տոներից է:Այս տոնը բացի «Բարեկենդան» անունից, ուներ նաև անվանման այլ ձևեր, օրինակ. «Բարիկենանք»՝Նոր Նախիջևանում, «Փորեկենդան»՝ Ջավախքում,«Պարեկենդանք»՝ Արճակում, «Բըրգինդան»՝ Մեղրիում, «Պարգընդընք»՝Մուսա Լեռում և այլն: Աղբյուր՝ surbzoravor.am😀Բարեկենդանը, մասնավորապես, հին երևանցիների համար ամենաառատ ուտելիքների տոնն էր:Այդ ժամանակ բացվում էր ղաուրմայի կճուճը և անսպառ օգտագործվում յուղը:Պատահական չէ, որ տոնի վերջին երեկոյին տրվել է «տրաքելու օր» անվանումը:
zoom_in