Հ ՇԻՐԱԶ=Ո՞Վ Է ՄԵԾ Գրողների հերթական համագումարներից մեկի օրերին, Լենինականի գրողներից երկուսը 26 կոմիսարների այգում ուշ գիշերին նստած զրուցում են: Հովհաննես Շիրազը ծառուղում զբոսնելիս տեսնելով հայրենակիցներին` Շմավոն Թորոսյանին ու Քաջիկ Գրիգորյանին, մոտենում է. - Ծո անտաղանդներ, հոս ի՞նչ կենեք… Տղաներն իրար աչքով են անում: - Շիրազ ջան, մեզ համար հյուրանոց չեն պատվիրել, մնացել ենք բաց երկնքի տակ… Մինչև լույս բդի ըստեղ նստինք… - Ի՞նչ կխոսիք… Մնաք ծառերու տա՞կ… Ելեք, ելեք էրթանք մեր տուն…