ԱՐԱՐԱՏԸ՝ՁՅՈՒՆԸ ՎՐԱՆ Երբ գնացքը Արարատյան դաշտ մտավ,առավոտ էր։Պատուհանեն Արարատը տեսա`ձյունը վրան: Շատ պատվական տեսարան էր:Դուք ամեն օր կնայիք Արարատին:Ես Արարատը շատ կը սիրեմ: Թագավորի պալատին առջև կկանգնի երիտասարդ մը և սազ կը չալե, կչալե ցերեկ ու գիշեր,կչալե մեկ շաբաթ,երկու շաբաթ,մեկ ամիս...Հագուստները վար կթափին, ինքը կմազոտի,կնիհարնա,բայց կշարունակե ցերեկ–գիշեր չալել։ Վերջը թագավոր դուրս կուգա,կըսե. -Օղուլ,կտեսնես,որ աղջիկս քեզի չի սիրեր, անօգուտ գործ ես բռներ,ինչու՞ զուր կտանջես քեզի,գնա